O Wychowaniu
„W wychowaniu chodzi właśnie o to,
ażeby człowiek stawał się coraz bardziej człowiekiem,
o to, ażeby bardziej był, a nie tylko więcej miał,
aby poprzez to wszystko, co ma, co posiada,
umiał bardziej i pełniej być człowiekiem,
to znaczy, ażeby również umiał
bardziej być nie tylko z drugim,
ale i dla drugich.”
Jan Paweł II – Papież
„Wychowanie to spotkanie dwóch podmiotów,
nauczyciela i ucznia, człowieka z człowiekiem,
Ja i Ty – scalającą kategorią w tym spotkaniu
jest dialog wychowawczy.
Dialogu tego nie należy kojarzyć
wyłącznie z rozmową, może on bowiem
odbywać się również bez słów.
Jest ten dialog szczególnym rodzajem komunikacji,
Nastawionej na wzajemne zrozumienie,
zbliżenie się i współdziałanie wychowawcy
i wychowanka, którzy oddziałując na siebie
(dialogizując) wzajemnie się wychowują
i wzajemnie się od siebie uczą.”
Martin Buber
„Jeśli chcesz, szukasz pomysłu,
jeśli nie chcesz, szukasz powodu”
„Dziecko chce być dobre. Jeśli nie umie – naucz. Jeśli nie wie – wytłumacz. Jeśli nie może – pomóż”
„Dziecko ma prawo być sobą. Ma prawo do popełniania błędów. Ma prawo do posiadania własnego zdania. Ma prawo do szacunku. Nie ma dzieci – są ludzie”
Janusz Korczak
„Wobec wszystkiego, co Ci się przydarza, możesz albo sobie współczuć, albo traktować to, co się stało, jako prezent. Wszystko jest albo okazją do rozwoju, albo przeszkodą, która zatrzyma Twój rozwój. Wybór należy do Ciebie”.
Wayne Dyer
„Najlepszym spadkiem, jaki możemy pozostawić naszym dzieciom, są szczęśliwe wspomnienia”.
Og Mandino
„Nie martw się, że dzieci nigdy cię nie słuchają. Martw się, że zawsze cię obserwują”
Robert Fulghum
„Pomaganie wychowankom, którzy przeżywają kryzys, nie jest zadaniem ich rówieśników,
lecz odpowiednio przygotowanych dorosłych”.„W wychowaniu trzeba używać takich argumentów, które przekonują wychowanka, a nie
wychowawcę”.„Miłość polega na tym, by wspierać tych, którzy postępują szlachetnie, upominać tych,
którzy błądzą i bronić się przed tymi, którzy próbują nas krzywdzić”.„Dojrzały i szczęśliwy wychowawca nie ma nic przeciw temu, by jego wychowankowie byli
dojrzalsi i szczęśliwsi niż on”.„Wychowawca wskazuje wychowankom wyłącznie optymalną drogę życia. Drogi byle jakie
potrafią oni wskazać sobie sami”.