Historia

Przy ulicy Parkowej 12 stoi piękna willa wybudowana pod koniec lat 30 XX wieku, w której w latach 1939-1945 rezydował Gustav Beckmann – szef krakowskiego gestapo, skazany po wojnie na śmierć.
Obecnie w tym budynku znajduje się administracja Centrum Placówek Opiekuńczo-Wychowawczych „Parkowa” oraz jedna z Placówek opiekuńczo-wychowawczych.
W budynku już w okresie powojennym mieściła się placówka opiekuńczo-wychowawcza. Był to Dom Dziecka nr 4, noszący w późniejszym okresie imię profesora Konopnickiego i przeznaczony był wyłącznie dla chłopców.
Na początku lat 90-tych XX wieku toczyła się w Krakowie dyskusja dotycząca profilowania działalności poszczególnych placówek. Na fali takiego podejścia do problemów opieki nad dzieckiem ówczesny dyrektor mgr Krzysztof Skwarnicki stworzył koncepcję pracy Zespołu Placówek Opiekuńczo-Wychowawczych nr 3 w Krakowie. Profil placówki powstał niejako w odpowiedzi na potrzeby środowiska lokalnego w zakresie udzielania pomocy i prowadzenia opieki nad dziećmi i młodzieżą cierpiącymi na szeroko rozumiane zaburzenia psychiczne, przejawiającymi trudności w prawidłowym funkcjonowaniu. Zwracano także uwagę na konieczność równoczesnego udzielenia pomocy i wsparcia rodzinom nie potrafiącym radzić sobie z problemami zdrowotnymi i wychowawczymi swoich dzieci. Stąd głównym zadaniem nowo powstającego Zespołu było zapewnienie opieki dzieciom i młodzieży wykazującym objawy psychopatologiczne oraz objęcie równoczesną pomocą psychologiczną rodziny.
Zespół Placówek Opiekuńczo-Wychowawczych nr 3 został powołany decyzją Kuratora Oświaty w Krakowie nr 95/94 z dnia 22.09.1994r. W skład Zespołu wszedł wówczas Dom Dziecka nr 4 oraz Poradnia dla Dzieci i Młodzieży z Zaburzeniami Psychicznymi. Celem utworzenia Poradni była działalność w zakresie wieloczynnikowej diagnozy, poradnictwa, konsultacji i terapii psychologicznej, pedagogicznej i psychiatrycznej dla dzieci, młodzieży i ich rodzin ze szczególnym uwzględnieniem dzieci i młodzieży pozbawionych trwale lub czasowo opieki rodzicielskiej.
Decyzją nr 155/95 z 15.12.1995 do ówczesnego ZPOW nr 3 został włączony Młodzieżowy Ośrodek Socjoterapii nr 2. Ośrodek ten zgodnie z decyzją nr 152/95 (w sprawie utworzenia MOS) był placówką przeznaczoną dla młodzieży niedostosowanej społecznie, z zaburzeniami zachowania, zagrożonej uzależnieniem w stopniu utrudniającym jej realizację zadań życiowych. Do zadań MOS należało zapewnienie wychowankom specjalistycznej opieki profilaktyczno-wychowawczej zmierzającej do eliminowania przyczyn występujących zaburzeń oraz przystosowanie wychowanków do prawidłowego funkcjonowania w społeczeństwie, które to zadania były realizowane poprzez zapewnienie całodobowej opieki, nauki i terapii, przygotowanie zawodowe i zapewnienie pomocy w usamodzielnieniu się. MOS rozpoczął działalność 1.09.1997r. Równocześnie likwidacji uległ Dom Dziecka nr 4. W 1999r. wraz z innymi placówkami opiekuńczo-wychowawczymi ZPOW nr 3 znalazł się w resorcie polityki społecznej.
W ciągu ostatnich kilkunastu lat zmieniała się koncepcja funkcjonowania placówki. Od 1 stycznia 2006 roku placówka działała pod nazwą: Specjalistyczna Placówka Opiekuńczo-Wychowawcza „Parkowa”.
Natomiast w grudniu 2013r, Placówka Uchwalą Rady Miasta Krakowa została przekształcona w Centrum Placówek Opiekuńczo-Wychowawczych „Parkowa”.
W strukturze Centrum funkcjonuje obecnie dziewięć placówek, które zapewniają opiekę, wychowanie oraz wsparcie terapeutyczne dla 98 podopiecznym.
Misja: „Pomagamy dzieciom i młodzieży oraz ich rodzinom poprzez oddziaływania opiekuńcze, wychowawcze, terapeutyczne i dydaktyczne.
Swoją pracę, w dużej mierze opieramy na programach własnych, które każdorazowo dostosowujemy do indywidualnych potrzeb i możliwości naszych klientów”.